چکیده پایان نامه ارشدم: چارچوبی جدید جهت ارزیابی قابلیت های فناوری های یکپارچه سازی برنامه های کاربردی سازمانی (EAI)

چکیده پایان نامه ارشدم (در رشته مهندسی فناوری اطلاعات) که در تاریخ ۲ اردیبهشت ۸۷ در دانشگاه تربیت مدرس با راهنمایی دکتر بحرینی نژاد و مشاوره دکتر مقدم چرکری دفاع کردم، به شرح زیر بود:
فناوری های نرم افزاری یکپارچه سازی برنامه های کاربردی سازمانی (EAI) با فراهم ساختن امکان اشتراک اطلاعات و فرایندهای کسب و کار سیستم های اطلاعاتی مرتبط با یکدیگر، دست یابی به سیستم های یکپارچه را ممکن می کنند. خدمات و امکانات متنوع این فناوری ها و همچنین تنوع راه‌حل های EAI، سبب پیچیده شدن فرایند انتخاب این فناوری ها شده است. این پیچیدگی تا حدی است که انتخاب هدفمند و مبتنی بر نیاز آنها از یک امکان و اختیار به یک ضرورت اجتناب ناپذیر تغییر یافته است.
با توجه به این نیاز، این تحقیق با ارائه چارچوبی جدید جهت ارزیابی قابلیت های فناوری های EAI در راستای انتخاب مبتنی بر نیاز فناوری های یکپارچه سازی گام برداشته است. ما با مرور گسترده ادبیات EAI و ارائه چارچوبی جدید در زمینه ارزیابی فناوری های EAI، چارچوب های ارزیابی موجود را توسعه داده ایم. توسعه چارچوب های موجود از دو جنبه قابل توجه است. جنبه اول، ارائه فهرست جدیدی از قابلیت های یکپارچه سازی شامل پیام رسانی، مسیریابی، ماندگاری، اتصال اطلاعات گرا، اتصال سرویس گرا، تبدیل نحوی، تبدیل معنایی، مدیریت تراکنش‌ها، قوانین کسب و کار، مدیریت فرایند، مدیریت گردش کار و پایش فرایند می باشد. جنبه دوم نیز ارائه فهرست جدیدی از فناوری های یکپارچه سازی شامل نه دسته فناوری های انتقال فایل، میان‌افزارهای پیام گرای ابتدایی، فناوری های دسترسی به پایگاه داده، فناوری‌های دسترسی به برنامه‌های کاربردی، فناوری های سرویس گرا، فناوری های اشیاء توزیع شده، فناوری های داده گرا، فناوری‌های تراکنش‌گرا و واسط های مدرن می باشد.

کلمات کلیدی: یکپارچه سازی برنامه های کاربردی سازمانی، چارچوب ارزیابی فناوری، قابلیت‌های یکپارچه سازی، فناوری های یکپارچه سازی، برنامه کاربردی و سیستم اطلاعاتی

This entry was posted in مدیریت فرایندهای کسب و کار-BPM, معماری سرویس گرا-SOA, پايان نامه, یکپارچه سازی سیستم های اطلاعاتی سازمانی - EAI. Bookmark the permalink.

پاسخ دهید