به تازگی ایمیلی از یکی از بینندگان وبلاگ دریافت کرده ام که در آن سوالی در ارتباط با تصمیم گیری در خصوص استفاده از سیستم مدیریت فرایند کسب و کار و یا عدم استفاده از آن مطرح شده بود. با توجه به آن که پاسخ این سوال برای بسیاری از مدیران فناوری اطلاعات مفید است در اینجا خلاصه سوال و پاسخ خود را تشریح می نمایم. امید است که مفید واقع گردد:
سوال: بنده از طرف یک شرکت هولدینگ بزرگ مامور شده ام تا برای انتخاب زیرساخت نرم افزاری سازمان بررسی کنم.قصد داریم تصمیمی بی طرفانه که در دراز مدت به صلاح سازمان است و در آینده پشیمون مون نمی کنه بگیریم. از بین دو گزینه زیر، کدام را توصیه می نمایید:
۱-ابتدا شروع به جمع اوری و نظم دادن اطلاعات و رویه ها کنیم و بعد از تشکیل بانکهای اطلاعاتی شروع به ساخت فرم کنیم و به تدریج بر اساس نظر کاربران توسعه دهیم.
۲-یک سیستم BPMS بخریم و یک اپراتور برای آن در نظر بگیریم و شما فقط فرایندها و گردش کاری رو به ایشون بگو و وی آن را پیاده سازی کند.
پاسخ به سوال:
بنده به صورت کلی روش دوم را توصیه می کنم، چون روش دوم انعطاف سازمان در تغییر کسب و کار را افزایش می دهد.
البته واقعیت اجرای روش دوم به این سادگی که ادعا شده است نیست، چون از نظر زمان و هزینه پیاده سازی اولیه، پروژه دو تا سه برابر گزینه اول خرج خواهد داشت و نیاز به اصلاحات جدی در کسب و کار و همچنین استفاده از متخصصان مدیریت فرایند کسب و کار و معماری سرویس گرا وجود خواهد داشت. در ضمن اجرای روش دوم بدون استفاده از معماری سرویس گرا شدنی نیست.
درهر صورت، چنانچه روش دوم برای شما مقدور نیست، توجه شود که روش سنتی اول نیز به هیچ وجه منطقی نیست. در این حالت، بهتر است گزینه سوم یعنی معماری سرویس گرا بدون استفاده از سیستم مدیریت فرایند کسب و کار دنبال شود که در آینده قابلیت ارتقا به سیستم مدیریت فرایند کسب و کار را نیز خواهد داشت.
درهر صورت، چنانچه روش دوم برای شما مقدور نیست، توجه شود که روش سنتی اول نیز به هیچ وجه منطقی نیست. در این حالت، بهتر است گزینه سوم یعنی معماری سرویس گرا بدون استفاده از سیستم مدیریت فرایند کسب و کار دنبال شود که در آینده قابلیت ارتقا به سیستم مدیریت فرایند کسب و کار را نیز خواهد داشت.